بازگشت ایران به شورای فائو پس از ۱۵ سال تعلیق

در حالی که روابط بینالمللی ایران در سالهای اخیر تحت تأثیر قرار گرفته است، خبر بازگشت جمهوری اسلامی ایران به شورای مرکزی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) پس از گذشت ۱۵ سال تعلیق، نشانهای مهم از تغییر رویکردهای دیپلماتیک و همچنین علاقه جامعه جهانی به مشارکت ایران در تصمیمگیریهای کلیدی حوزه امنیت غذایی است. این تحول مهم نه تنها از نظر اقتصادی و زیست محیطی بلکه از منظر دیپلماسی بینالمللی نیز دارای اهمیت است.
بازگشت به فائو؛ یک گام بلند برای همکاریهای بینالمللی
به تازگی، فرخ طایراو، نماینده جدید فائو در ایران، اعتبارنامه خود را در دیداری رسمی با سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، تقدیم کرد و رسماً مأموریت خود را در تهران آغاز کرد. این اتفاق نشاندهنده بازگشت رسمی ایران به شورای مرکزی فائو است که پس از ۱۵ سال دوری از این نهاد بینالمللی، دوباره فرصت مشارکت در تصمیمگیریهای جهانی حوزه کشاورزی و امنیت غذایی را فراهم کرده است.
این حرکت با پرداخت یک بدهی ۵.۵ میلیون یورویی صورت گرفته است که نشان از تمایل ایران به احیای روابط خود با نهادهای بینالمللی دارد. این موضوع همچنین میتواند به عنوان یک سیگنال مثبت در راستای بهبود روابط ایران با غرب، به ویژه در رابطه با مذاکرات احتمالی با دولت آمریکا، تفسیر شود.
نقش فرخ طایراو در تقویت همکاریها
فرخ طایراو، نماینده جدید فائو در ایران، اهل تاجیکستان است و بیش از ۲۰ سال سابقه حرفهای در حوزه توسعه بینالمللی و برنامهریزی کشاورزی دارد. وی پیش از این در سمتهای متعددی در کشورهای مختلف فعالیت کرده است. از جمله این سمتها میتوان به معاون نماینده فائو در پاکستان و رئیس دفتر استانی فائو در پیشاور اشاره کرد.
همچنین، طایراو مسئولیت اجرای برنامههای مختلفی را در کشورهایی چون تاجیکستان، قرقیزستان، روسیه (چچن)، سومالی، اوکراین و پاکستان بر عهده داشته است. این سابقه گسترده، وی را به یک متخصص مجرب در حوزه کشاورزی و توسعه بینالمللی تبدیل کرده است. مأموریت او در ایران شامل تقویت همکاریها در زمینههای تولید و بهرهوری کشاورزی، شیلات، سلامت غذایی، کشاورزی پایدار، مدیریت منابع طبیعی، کاهش و تعدیل تغییرات اقلیمی است.
تعهد فائو به همکاری با ایران
انتصاب نماینده جدید فائو در ایران نشانهای از تعهد مستمر این سازمان به همکاری با جمهوری اسلامی در راستای تحقق اهداف توسعه ملی است. فائو، به عنوان یکی از نهادهای کلیدی سازمان ملل متحد در حوزه کشاورزی و امنیت غذایی، همواره نقش مهمی در تسهیل همکاریهای بینالمللی و کمک به کشورهای در حال توسعه داشته است.
ایران با بازگشت به فائو، دوباره میتواند در تصمیمگیریهای جهانی در زمینه تأمین غذا، مقابله با تغییرات اقلیمی و توسعه پایدار کشاورزی مشارکت فعالانه داشته باشد. این موضوع از یک سو به معنای دسترسی بیشتر ایران به منابع دانش فنی و مالی فائو است و از سوی دیگر، میتواند زمینهساز همکاریهای دوجانبه با کشورهای عضو این سازمان شود.
روابط ایران و آمریکا؛ سیگنالهای مثبت؟
در موازات این تحولات، شواهدی نشان میدهد که روابط ایران با برخی از کشورهای غربی، به ویژه آمریکا، در حال تغییر است. بازگشت ایران به فائو میتواند به عنوان یکی از اقداماتی تلقی شود که میتواند به تنشزدایی در روابط دو کشور کمک کند. البته، این امر بدون چالش نیست و نیازمند تلاشهای متقابل از سوی هر دو طرف است.
در همین راستا، مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در سطوح مختلف همچنان ادامه دارد. این مذاکرات که در سالهای گذشته بیشتر حول محور محدودیتهای هستهای و تحریمها شکل گرفته بود، اکنون میتواند گسترش یابد و زمینهساز گفتوگوهایی در زمینههای اقتصادی، انرژی، محیط زیست و حتی امنیت منطقهای شود.
چشمانداز توسعه پایدار در ایران
بازگشت ایران به فائو نه تنها یک پیروزی دیپلماتیک است، بلکه میتواند به عنوان یک نقطه عطف در توسعه بخش کشاورزی و مقابله با چالشهای زیستمحیطی در کشور نیز محسوب شود. ایران در سالهای اخیر با مشکلاتی چون کمآبی، کاهش بهرهوری کشاورزی، تخریب خاک و آلودگی هوا روبرو بوده است. همکاری با فائو میتواند به انتقال دانش فنی، تجربه و منابع مالی لازم برای مقابله با این چالشها کمک کند.
همچنین، این همکاری میتواند به تقویت ظرفیتهای داخلی ایران در زمینه کشاورزی هوشمند، استفاده بهینه از منابع آبی و توسعه زنجیره ارزش کشاورزی منجر شود. در این راستا، دولت ایران میتواند با بهرهگیری از حمایتهای فائو، برنامههای خود را در حوزه توسعه روستایی و کاهش فقر کشاورزان پیش ببرد.
جمعبندی شورای فائو
بازگشت ایران به شورای فائو پس از ۱۵ سال تعلیق، یک رویداد مهم و چشمگیر در عرصه دیپلماسی ایران است. این اقدام نشان میدهد که ایران به دنبال بازگشت به صحنه بینالمللی و بازی کردن نقشی فعال در حل مسائل جهانی است. همکاری با فائو نه تنها میتواند به توسعه بخش کشاورزی و بهبود امنیت غذایی کمک کند، بلکه میتواند به عنوان یک پل ارتباطی میان ایران و جامعه جهانی عمل کند.
در شرایطی که روابط ایران با برخی از قدرتهای غربی دچار تنش است، چنین اقداماتی میتوانند زمینهساز گفتوگوها و همکاریهای بیشتر در سطوح مختلف باشند. بنابراین، بازگشت ایران به فائو نه تنها یک پیروزی دیپلماتیک است، بلکه گامی بلند در جهت تحقق توسعه پایدار و افزایش همکاریهای بینالمللی محسوب میشود.
منبع: