آیا ذخایر طلای آلمان در نیویورک با بازگشت ترامپ در امان است؟
با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، بار دیگر نگرانی‌ها درباره امنیت ذخایر طلای آلمان که در نیویورک نگهداری می‌شود، بالا گرفته است. این موضوع که پیش‌تر بیشتر در حاشیه‌ی گفتمان سیاسی و بین طرفداران حزب راست افراطی آلمان مطرح بود، اکنون به یک بحث فراگیر و عمومی در میان مقامات و رسانه‌های جریان اصلی تبدیل شده است.
پیشینه‌ای از ذخایر طلای آلمان در آمریکا
بانک مرکزی آلمان (Bundesbank) دومین دارنده بزرگ طلای جهان است که حدود ۳۳۵۲ تُن طلا در اختیار دارد. یک‌سوم این مقدار، یعنی بیش از هزار تن، در بانک فدرال رزرو نیویورک نگهداری می‌شود. این ذخیره‌سازی تاریخی به دوران جنگ سرد بازمی‌گردد؛ زمانی که آلمان غربی به‌دلیل تهدیدات شوروی، تصمیم گرفت بخشی از طلای خود را به آمریکا منتقل کند تا از دسترس نیروهای شوروی دور باشد.
چرا دوباره نگرانی‌ها اوج گرفته‌اند؟
با حضور مجدد ترامپ در ریاست جمهوری آمریکا، نگرانی‌هایی درباره رفتار غیرقابل‌پیش‌بینی او نسبت به نهادهای مالی بین‌المللی، به‌ویژه فدرال رزرو، شدت یافته است. ترامپ بارها به طور علنی رئیس فدرال رزرو، جروم پاول، را مورد انتقاد قرار داده و تمایل خود را برای کنترل بیشتر بر این نهاد ابراز کرده است. این موضوع باعث شده برخی سیاستمداران آلمانی هشدار دهند که در صورت تداوم چنین رویکردهایی، ممکن است طلای آلمان نیز در معرض تهدید یا فشار سیاسی قرار گیرد.
معاون فدراسیون مالیات‌دهندگان آلمان، میشائیل یگر، اخیراً در نامه‌ای به بوندس‌بانک و وزارت دارایی آلمان خواستار بازگرداندن طلای ذخیره‌شده در نیویورک شده و گفته: «این طلای ماست و باید به کشور بازگردد.»
واکنش مقامات آلمانی
بانک مرکزی آلمان در پاسخ به این دغدغه‌ها اعلام کرده که همچنان بانک فدرال نیویورک را یک شریک قابل اعتماد و امن برای نگهداری ذخایر طلای خود می‌داند. اما برخی نمایندگان پارلمان اروپا و پارلمان آلمان بر این باورند که باید سیاست‌های نگهداری طلا با واقعیت‌های ژئوپلیتیکی جدید هماهنگ شود.
مارکوس فربر، نماینده ارشد حزب دموکرات مسیحی در پارلمان اروپا، گفته است: «ترامپ فردی غیرقابل‌پیش‌بینی است و نمی‌توان احتمال داد که روزی تصمیمات خلاقانه‌ای درباره طلاهای خارجی در آمریکا اتخاذ نکند.»
نقش رسانه‌ها در برانگیختن بحث عمومی
در روزهای اخیر رسانه‌های معتبر آلمانی مانند ZDF و ARD نیز به بررسی این موضوع پرداخته‌اند. گزارش‌هایی منتشر شده که از زوایای مختلف به امنیت طلای آلمان در آمریکا نگاه می‌کنند. این پوشش رسانه‌ای باعث شده این موضوع به دغدغه‌ای فراگیر تبدیل شود که تنها محدود به گروه‌های سیاسی خاص نیست.
تجربه گذشته و تغییرات احتمالی آینده
بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷، بانک مرکزی آلمان حدود ۳۰۰ تُن طلا از نیویورک به فرانکفورت بازگرداند تا اعتماد عمومی را افزایش دهد. این اقدام در پاسخ به انتقادات عمومی و برخی نگرانی‌ها در مورد شفافیت محل نگهداری طلا انجام شد.
اما امروز، با وجود تهدیدات جدید ناشی از جنگ اوکراین و افزایش بی‌ثباتی در روابط بین‌المللی، این سوال مطرح است که آیا باید روند بازگرداندن طلا ادامه یابد یا نگهداری آن در آمریکا هنوز منطقی است؟ برخی کارشناسان معتقدند که تنوع‌بخشی در محل‌های نگهداری طلا، کلید کاهش ریسک‌های سیاسی و ژئوپلیتیکی است.
طلا و روابط آتلانتیکی
ذخیره‌سازی طلا در نیویورک از دیرباز نشانه‌ای از اعتماد متقابل و اتحاد استراتژیک بین آمریکا و آلمان بوده است. این همکاری که در دوران پس از جنگ جهانی دوم و به‌ویژه در چارچوب ناتو شکل گرفت، باعث تقویت پیوندهای اقتصادی و نظامی شد. اما امروز، در دورانی که متحدان قدیمی بیش از پیش درباره وفاداری یکدیگر تردید دارند، این نوع نشانه‌ها نیز ممکن است تحت‌الشعاع بی‌اعتمادی قرار گیرند.
نتیجه‌گیری: آیا وقت بازگشت طلا به خانه است؟
با توجه به اینکه سیاست‌های بین‌المللی روزبه‌روز غیرقابل‌پیش‌بینی‌تر می‌شود و تصمیمات فردی رؤسای‌جمهور می‌تواند اثرات اقتصادی گسترده‌ای داشته باشد، سیاستمداران آلمانی حق دارند که امنیت دارایی‌های استراتژیک کشور خود را به چالش بکشند. اگرچه بانک مرکزی آلمان همچنان بر همکاری مطمئن با فدرال رزرو تأکید دارد، اما اصرار برخی نمایندگان و گروه‌های سیاسی برای بررسی گزینه‌های دیگر از جمله انتقال بخشی از طلا به مکان‌های متنوع‌تر و مطمئن‌تر، قابل‌درک و حتی لازم به نظر می‌رسد.
در نهایت، این موضوع آزمونی برای تعادل میان اعتماد به هم‌پیمانان قدیمی و واقع‌بینی در برابر تهدیدات جدید ژئوپلیتیکی است. آلمان باید ضمن حفظ روابط راهبردی با آمریکا، برای بدترین سناریوها نیز آماده باشد و درباره آینده‌ی طلای خود با دقت تصمیم‌گیری کند.
منبع:
Trump spurs questions about safety of Germany’s gold in New York
